Rozdział 1. Informacje ogólne

Spis treści

O programie
Zmienne
Tworzenie Zmiennej
Wartość Zmiennej
Zmienna Zablokowana
Okres ważności Zmiennej
Zmiana nazwy Zmiennej
Kalkulator
Wyrażenia
Przypisywanie
Operatory
Funkcje
Przykłady
Notatnik
Cofnij
Powtórzenie czynności
Opcje
Czcionka
Język
Znane ograniczenia
Nadmierny rozmiar lub kształt
Wcześniejsze wersje programu
Język rozwiązania

O programie

Geometria to interfejs graficzny do tworzenia i rozwiązywania zadań z geometrii przestrzennej.

Użytkownikiem programu jest albo autor zadania (np. nauczyciel) albo rozwiązujący zadanie (np. uczeń).

Zadania i rozwiązania nazywane są dokumentami. Dokumenty przechowywane są w plikach. Użytkownik Geometrii ma następujący cel:

  • Autor tworzy zadanie, zaopatruje je w odpowiedź i zapisuje zadanie w pliku.
  • Rozwiązujący otwiera plik z zadaniem i tworzy nowe rozwiązanie zadania.
  • Na rozwiązanie składa się szereg czynności. Czynności te zapisywane są w towarzyszącym rozwiązaniu dzienniku.
  • Rozwiązujący rozwiązuje zadanie. Rozwiązanie dostarczone przez rozwiązującego uważa się za poprawne, jeśli jest takie, jakie podał autor. Odpowiedź jest ostatnim zapisem w towarzyszącym odpowiedzi dzienniku. Rozwiązujący zapisuje swoje rozwiązanie w osobnym pliku.
  • Rozwiązanie można odtworzyć przez otworzenie pliku rozwiązania i wykonanie kolejno czynności zapisanych w dzienniku.

Program nie przeprowadza analizy treści zadania, ani oceny poprawności odpowiedzi. Odpowiedź może być błędna lub nawet nie mieć sensu. Zadanie również może nie mieć sensu. Autor może np. zapytać:

Jaki jest najwyżej położony punkt w masywie Beskidu Wyspowego?

a jako odpowiedź podać:

Punkt Z w bryle Ostrosłup.

Jeśli autor zadania taką odpowiedź uzna za poprawną, tak będzie. Jest jednak mało prawdopodobne, aby ktoś chciał rozwiązywać tak sformułowane zadania.

Każdy dokument zawiera treść zadania, kopertę, pewną liczbę brył oraz znajdujące się w notatniku zapisy. Bryłami mogą być wielościany wypukłe. Można je mierzyć, rysować na nich, przekształcać, obracać, oglądać jako bryły przezroczyste lub nieprzezroczyste.

Pomiary i konstrukcje mogą być wykonywane jedynie na powierzchni brył. Operacje we wnętrzu bryły są możliwe po wykonaniu przekroju tej bryły odpowiednią płaszczyzną.

Opisy i zmienne dają możliwość zapisu wyników pomiarów i współrzędnych położenia. Zmienne używane są w obliczeniach można się do nich odwoływać w konstrukcjach. Opisy i zmienne używane są też do udzielenia odpowiedzi do zadania.

Odpowiedź nie musi mieć postaci liczbowej. Najciekawsze zadania przeważnie nie mają liczbowej odpowiedzi. W zadaniu można pytać o wyznaczenie określonego punktu, odcinka, trasy lub płaszczyzny. Przykład:

Znajdź płaszczyznę równoległą do przekątnej sześcianu i odcinającą z niego bryłę o objętości dwukrotnie większej od objętości danego ostrosłupa.

Zobacz również: